Sam početak novog milenijuma doneo je mnoge promene, nova događanja na domaćoj i svetskoj sceni, ubrzani tehnološki napredak, politikanska prepucavanja i lopovski fudbalski savezi bila su i dalje u žiži pažnje ali ne i za verne navijače OFK Beograda koji su znali šta žele. Baš tada negde na uglu između Bulevara Despota Stefana (tadašnjeg 29. Novembra) i ulice Vojvode Dobrnjca, mala ali verna grupa ofkovaca uz poslepodnevno pivo nesvesno je bila glavni okidač jedne nove navijačke grupe koja će se nedugo zatim roditi. Beogradski mangupi, mahom desničarski orijentisani potekli iz pank i skinhed supkulture koji su bodrili OFK Beograd još od devedesetih godina okupljali su se na pomenutoj lokaciji ispred tadašnjeg dragstora “Pingvin”. Nakon tragične pogibije jednog od momaka iz ekipe, Gorana Božića Bože, ispijajući poslednje pivo u njegovu čast, momci donose odluku da ispune poslednju Božinu želju -Pingvin Bojsi su rođeni. To proleće 2002. godine na srpsku navijačku scenu donosi još jednu novu mladu grupu navijača OFK Beograda u navijačkim krugovima poznatu kao Pingvini. Pingvin Bojs su od samog početka uzeli aktivno učešće u svim utakmicama kako kod kuće tako i na strani, i kroz par godina svog postojanja uspevaju da prošire svoje redove, te nedugo nakon toga postaju najmasovnija i najorganizovanija navijačka grupa OFK Beograda van Karaburme. Ofkovci iz Pančeva, Višnjičke Banje, Borče, centra i Tašmajdana, Novog Beograda, Bežanijske Kose itd. stajali su svi pod jednom zastavom– Pingvin Bojs. Neretko se u to vreme mogao videti korteo beogradskih navijača koji je gromoglasno ozvanjao centrom i nagoveštavao da baš taj dan igra OFK Beograd. Mali Tašmajdan vrveo je od navijača OFK Beograda, dok se pred polazak na gostovanje tražilo jedno mesto viška u punom autobusu Pingvin Bojs-a. Još se i danas pamte pijana gostovanja pripadnika Pingvina Bojs-a u Češkoj, Bugarskoj, Finskoj, utakmicu u Rumuniji, Crnoj Gori, a u novijoj istoriji putovanja u Holandiju i Grčku.
Gde je bio je bio Beograd, tu su bili i Pingvini. Kao grupa koja je okupljala desetine duša, ni
sam marketing nikada zaostajao. Iz organizacije Pingvin Bojs-a izašlo je više motiva majica, dukseva, šalova, kačketa i kapa sl. Takođe, pingvini su vrlo često bili poznati po svom problematičnom ponašanju, pa grupa za vremenski kratak period dolazi u centar pažnje na srpskoj i beogradskoj navijačkoj sceni. I mnogi se danas sećaju okršaja sa drugim navijačima i demoliranja svega što nije išlo od ruku Pingvinima. U toku 2006. godine Pingvini prestaju aktivno da idu na južnu tribinu omladinskog stadiona ali grupa nastaje da živi i neretko prati utakmice sa zapadne tribine, da bi se na jug pripadnici grupe vratili tek 2012. Godine. U tom međuvremenu jezgro Pingvin Bojs-a oduvek je ostalo privrženo OFK Beogradu i kao i dan danas, verno prati put beogradskog stogodišnjaka. Iako je grupa prošla kroz težak period, neka braća više nisu na ovom svetu sa nama, dok su neki dobili višegodišnje zatvorske kazne, Pingvini nastavljaju da postoje. U godini kada se proslavlja 15. godina grupe ponovo su probuđene stare vatre stare garde, dok sada novi momci a sutra i naša deca ne budu preuzeli zaostavštinu svojih očeva- starih Pingvina. Jer jedino je Beograd naša svetinja!
